To prawdziwy pogromca Rosjan. Toczka-U pokazała swoją moc w rejonie Soledaru

Sztab Generalny Sił Zbrojnych Ukrainy poinformował, że żołnierze, strzelcy i artylerzyści Sił Operacji Specjalnych zlikwidowali ponad 100 rosyjskich okupantów w rejonie Soledaru. Pomógł im w tym m.in. system rakietowy Toczka-U . Przypominamy, co to za rozwiązanie i jakie ma możliwości.

Z dostępnych informacji wynika, że ukraińska armia zlokalizowała miejsce koncentracji wroga, a następnie przeprowadziła na nie zmasowany atak przy użyciu systemów artyleryjskich i systemu Toczka-U. W efekcie udało się zlikwidować ponad 100 rosyjskich okupantów i zniszczyć karabiny maszynowe oraz moździerze. Bez wątpienia dużą rolę odegrał tutaj system rakietowy klasy ziemia-ziemia, czyli właśnie Toczka-U. Jest to zmodernizowana wersja systemu Toczka, wprowadzonego na wyposażenie armii Związku Radzieckiego jeszcze w latach 70. XX wieku.

Z kolei prace nad Toczka-U (a dokładniej mówiąc 9K79-1 Toczka-U lub w kodzie NATO Scarab B), którą uznaje się za głęboką modernizację pierwowzoru, ruszyły na początku lat 80. XX wieku. Ich głównym celem było zwiększenie możliwości bojowych systemu. Rosjanie położyli nacisk na celność oraz zasięgu pocisków. Serwis Opisy Broni podaje, że wykorzystane rozwiązania “pozwoliły na zwiększenie zasięgu strzału o nawet 70 proc. w porównaniu ze swoją poprzedniczką oraz o około 60 proc. większą celność pocisków rakietowych”.

Wspomniane zmiany, a szczególnie wykorzystanie nowego nosiciela rakietowego i udoskonalenie silnika pocisku zwiększyły zasięg do 120 m i niedokładność ostrzału do 95 metrów. Warto przypomnieć, że w bazowej wersji maksymalny zasięg wynosił 70 km, a niedokładność ostrzału 150 m. Skład zestawu pozostał praktycznie bez zmian. Dalej tworzą go – wyrzutnia, pojazd transportowo-załadowczy, stacje kontrolno-pomiarowe, pociski rakietowe (np. 9M79-1B, 9M79-1F, czy 9M79-1K) i wyposażenie pomocnicze.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Toczka-U rozpoczęła służbę w rosyjskiej armii w 1989 r. Mimo tego, że od tego momentu minęło ponad 30 lat, system wciąż cechują się dużą skutecznością i niezawodnością. Niektórzy eksperci uważają nawet, że dorównują niektórym, współczesnym rozwiązaniom. Zdarzenie w rejonie Soledaru nie było pierwszą sytuacją, kiedy Ukraińcy wykorzystali Toczkę-U do osłabienia sił wroga. System użyto też podczas ataku na bazę lotniczą w Millerowie na terytorium Rosji. Taki zdarzeń było co najmniej kilka, a z Toczki-U korzystają też Rosjanie.