Papież: pasja ewangelizacyjna rozpoczyna się od spojrzenia Jezusa

„Jezus powiedział do Mateusza: «Pójdź za mną». A on «wstał i poszedł za Nim» (w. 9). Zauważmy, że tekst podkreśla, iż «wstał». Dlaczego ten szczegół jest taki ważny? Bo w tamtych czasach ten, kto siedział, miał władzę nad innymi, stojącymi przed nim, aby go słuchać lub, jak w tym przypadku, płacić podatek. Jednym zdaniem: ten, kto siedział miał władzę. Pierwszą rzeczą, jaką czyni Jezus, jest oderwanie Mateusza od władzy: od siedzenia, aby przyjmować innych, wprawia go w ruch ku innym, [już] nie przyjmuje, nie: [teraz] idzie do innych – podkreślił Papież. – Każe mu porzucić stanowisko dominacji, aby postawić go na równi z braćmi i otworzyć przed nim perspektywę służby. Tak czyni Chrystus i ma to znaczenie fundamentalne dla chrześcijan: czy my uczniowie Jezusa, my Kościół, siedzimy i czekamy, aż ludzie przyjdą, czy też umiemy wstać, wyruszyć wraz z innymi, szukać innych?“

„Aby świadczyć o Jezusie nie musimy czekać, aż będziemy doskonali i przejdziemy długą drogę za Jezusem. Nasze przepowiadanie zaczyna się dzisiaj, tam, gdzie żyjemy – podkreślił Papież. – I nie zaczyna się od próby przekonania innych, ale od codziennego świadczenia o pięknie Miłości, która na nas spojrzała i nas podniosła, i właśnie to piękno, komunikowanie tego piękna przekona ludzi, nie przez komunikowanie nas, ale samego Pana. Jesteśmy tymi, którzy głoszą Pana, nie głosimy siebie, ani nie prowadzimy agitacji politycznej, nie promujemy ideologii, nie: ogłaszamy Jezusa. Powinniśmy stawiać Jezusa w kontakcie z ludźmi, bez przekonywania ich, pozostawmy Panu, aby ich przekonywał. To pociągające świadectwo, to radosne świadectwo jest celem, do którego prowadzi nas Jezus swoim miłującym spojrzeniem i ruchem wyjścia, jaki Jego Duch wzbudza w naszych sercach. Możemy pomyśleć, czy nasze spojrzenie podobne jest do spojrzenia Jezusa, aby przyciągnąć ludzi, aby zbliżyć ich do Kościoła.“