Wczoraj atmosfera sesji plenarnej Kongresu Deputowanych przypominała historyczne chwile sprzed wybuchu wojny domowej w Hiszpanii. Socjaliści i komuniści oraz ich separatystyczni sojusznicy, zaaprobowali większością głosów zmianę mechanizmu wyboru sędziów Trybunału Konstytucyjnego (TK) i Generalnej Rady Sądownictwa (CGPJ – odpowiednik naszego KRS); mechanizmu, który dotychczas wymagał kwalifikowanej większości głosów, czyli trzech piątych. W świetle zaaprobowanej ustawy, wystarczy bezwzględna większość, co z kolei gwarantuje, że rząd będzie mógł dowolnie sterować wymiarem sprawiedliwości, łamiąc zasadę trójpodziału władzy.
W czwartek w sercu Parlamentu Europejskiego wiceprezes VOX, eurodeputowany Jorge Buxade zawiadamiał „o dramatycznej sytuacji w Hiszpanii”, kierując uzasadnione pretensje wobec Komisji Europejskiej: „Doświadczamy bezpośredniego zamachu na praworządność, a wy nadal wspieracie rząd, który chce przywrócić Hiszpanię do najposępniejszych czasów z jej historii a jednocześnie szantażujecie tylko rządy konserwatywne”.
Niepojęte jest też milczenie polskiego mainstreamu, tak czułego ponoć i zatroskanego o rządy prawa w UE, gdy w Hiszpanii toczy się autentyczny przewrót i największy kryzys polityczny od 44 lat.
W czwartek wieczorem partia VOX w geście sprzeciwu wobec toczącego się w ekspresowym tempie zamachu na Konstytucję Hiszpanii i wprowadzenia de facto autorytarnych rządów Pedro Sancheza, opuściła salę plenarną Kongresu. Santiago Abascal wygłosił krótką deklarację: „Deputowani Kongresu są świadkami toczącego się właśnie instytucjonalnego zamachu stanu, zamachu przeciwko rządom prawa i zamachu stanu przeciwko Konstytucji. (…) Z ogromnym zaniepokojeniem oglądaliśmy dziś w jak haniebny sposób za sprawą trybuny parlamentarnej i mediów posłusznych dyktatowi rządu i lewicy poddaje się dziś nieznośnej presji i grozi sędziom Trybunału krzycząc, że „żadna TOGA nie ograniczy możliwości ludu do samodzielnego sprawowania sądów”. Jednocześnie od rana z lewicowych mediów płynęły komunikaty nazywające sędziów Trybunału spiskowcami zamachu stanu, choć przecież są odpowiedzialni za zapewnienie przestrzegania naszej Konstytucji. Dla nas pozostaje jasne, że sędziowie Trybunału Konstytucyjnego, mają prawo i obowiązek dokładnie pilnować władzy politycznej i przypominać politykom o obowiązku przestrzegania prawa i respektowania nakazów konstytucyjnych (…) Przeżywamy najdelikatniejszy moment hiszpańskiej demokracji i dziś pragniemy zwrócić się do narodu hiszpańskiego, aby powiedzieć, że zrobimy wszystko, co w naszej mocy, aby zapobiec temu przewrotowi instytucjonalnemu, zamachowi na rządy prawa. Zrobimy wszystko, co w naszej mocy, aby osądzić ten rząd, oraz zwrócić uwagę krajowej i międzynarodowej opinii publicznej, ponieważ stawką jest demokracja i konstytucja w Hiszpanii”.
O zadziwiającej ciszy ze strony komisarzy unijnych i braku reakcji Ursuli von der Leyen toczą się rozmowy we wszystkich mediach hiszpańskich niebędących tubą propagandową rządu. Trzy dni temu w radio Cope Prezydent Wspólnoty Madrytu -Isabel Ayuso w rozmowie z Carlosem Herrerą (dziennikarzem o ogromnym prestiżu) doszli do wniosku, że czasem bardzo dobre relacje personalne między komisarzem a liderem rządu stoją na przeszkodzie, aby chcieć dostrzec i zaangażować się w problemy wewnętrzne danego kraju. Można więc otwarcie mówić o tym, o czym od dawna huczy Internet hiszpański i prasa: o wyjątkowej, delikatnej relacji między Przewodniczącą KE Ursulą von der Leyen a premierem Sanchezem. Przywołajmy choćby tytuł artykułu lewicowego i poważnego przecież medium jakim jest „El Espanol” z 29 czerwca 2022: „Gest Ursuli Von der Leyen patrzącej na Sáncheza, podsyca plotki: „Ona nawet tego nie ukrywa”.
Przewodnicząca KE, a raczej jej słabość i podziw wobec premiera Sancheza, jest tematem wielu plotkarskich artykułów i setek komentarzy ze strony ubawionych obserwatorów. Oczywiście wielu Hiszpanów cieszy fakt, że ich socjalistyczny lider rozgrywa międzynarodowe szachy wykorzystując swój urok i atuty fizyczne, ale czy naprawdę musimy być świadkami aż tak podwójnych i żałosnych standardów w ramach wspólnoty opartej ponoć o zasady praworządności?
To, co wydarzyło się wczoraj w Kongresie hiszpańskim, jest modelowym zamachem na demokrację i rządy prawa. Wielu Hiszpanów obawia się, że jedyną opcją pozostaje bunt, choć ponowny konflikt między „dwiema Hiszpaniami” nasuwa jak najgorsze skojarzenia z okresu wojny domowej. Patrząc na Hiszpanię – strzeżmy się podobnych wydarzeń w Polsce. Salon lewicowo-liberalny ma podobnie jak ten hiszpański – potężnego protektora.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS