100. rocznica urodzin Gustawa Budzyńskiego (16 I 1921)

Dziś mija 100. rocznica urodzin porucznika Gustawa Budzyńskiego, żołnierza WP, AK i WiN, akustyka, redaktora „Zeszytów Historycznych WiN”.

Gustaw Budzyński urodził się 16 I 1921 roku w Warszawie. Jego ojciec był wojskowym. W stolicy zdał w 1938 roku maturę. Został powołany do wojska. W trakcie odbywania służby odbył kurs podchorążych. Po wybuchu II wojny światowej Gustaw Budzyński brał udział w walkach z Niemcami. Po rozbiciu polskiej armii udało mu się wrócić do Warszawy. W okresie okupacji pracował jako elektryk, równocześnie kształcąc się na konspiracyjnych studiach. Już od 1940 roku należał do Związku Walki Zbrojnej, przekształconego w 1942 roku w Armię Krajową. Doszedł do stopnia podporucznika i dowództwa obwodu żoliborskiego. W 1944 roku walczył w powstaniu warszawskim. Już po kilku dniach odniósł poważne rany, które uniemożliwiły dalszą walkę. Za walkę w powstaniu otrzymał order Virtuti Militari. Po wyleczeniu ran włączył się do nowej, antykomunistycznej konspiracji. Został członkiem Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” (WiN). Należał do oddziału podpułkownika Wincentego Kwiecińskiego, który został trzecim komendantem głównym organizacji.

Równolegle z działalnością konspiracyjną Gustaw Budzyński rozpoczął studia na Politechnice Warszawskiej, przerwane przez aresztowanie.

Trzecia komenda została rozbita przez Urząd Bezpieczeństwa, a Kwieciński aresztowany. Podobny los, choć nieco później, spotkał także Gustawa Budzyńskiego. W 1948 roku komuniści go uwięzili. Przetrzymywany był w aresztach w Gdańsku i w Warszawie, a potem w więzieniach w Sieradzu i Wronkach.

Wolność odzyskał dzięki „odwilży” w 1956 roku. Wznowił studia i udało mu się je ukończyć. Co więcej został przyjęty na Politechnikę Gdańską. Pracował tam przez następne kilkadziesiąt lat. Był akustykiem, co więcej – pionierem w dziedzinie kształcenia inżynierów dźwięku w Polsce. Wespół ze swoją żoną, Marianną Sankiewicz-Budzyńską, współtworzył na Politechnice Gdańskiej w 1968 roku Pracownię Elektrofonii, a w latach 70. – Zakład Inżynierii Dźwięku. Od roku 1970 do 1980 był kierownikiem Zespołu Elektroakustyki w Instytucie Radiokomunikacji (następnie Instytucie Telekomunikacji) na Wydziale Elektroniki, a w latach 1982–1992 – kierownikiem Zakładu Inżynierii Dźwięku na tymże wydziale.

Jednocześnie pracował w Radiu Gdańsk, a także (w latach 1977–1982) w Akademii Muzycznej w Gdańsku, gdzie zorganizował Zakład Akustyki Muzycznej, którym kierował od 1979 do 1982 roku. Za swoje osiągnięcia na polu akustyki został członkiem Polskiego Towarzystwa Akustycznego, a także… honorowym członkiem Francuskiego Towarzystwa Akustycznego i Greckiego Towarzystwa Akustycznego. Był autorem stu kilkudziesięciu artykułów i referatów z zakresu akustyki.

W latach 90., gdy mógł już opowiadać swobodnie o swojej przeszłości, spisał wspomnienia. Został też członkiem redakcji „Zeszytów Historycznych WiN-u”, czasopisma historycznego ukazującego się od 1992 roku i zamieszczającego artykuły dotyczące podziemia niepodległościowego po 1944 roku.

Gustaw Budzyński zmarł 29 VII 2018 roku w Gdańsku. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu Srebrzysko.

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ