A A+ A++

Autorskie podsumowanie 2020 roku w polskim kinie.

1. Jak najdalej stąd, reż. Piotr Domalewski.

Mocne, realistyczne kino w stylu Kena Loacha, ale z wyraźnym autorskim piętnem. Twórca „Cichej nocy” drąży temat trudnego związku rodzinnego, emigracji, portretuje ludzi, którzy nie nadążyli za transformacją, zostając ze swoimi rozbudzonymi ambicjami w świecie bez perspektyw. Z poruszającą kreacją debiutantki Zofii Stafiej.

2. Sala samobójców. Hejter, reż. Jan Komasa.

Po „Bożym Ciele” kolejny szokująco przenikliwy obraz Polski i Polaków, w którym pulsuje nasze DNA. Rzecz o głębokich podziałach, nierównościach klasowych, nienawiści, wszechobecnej manipulacji i co z tego może wynikać. Objawieniem jest rola Macieja Musiałowskiego.

3. 25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy, reż. Jan Holoubek.

Debiut kinowy znakomitego operatora uwierzytelnia jego ambicje reżyserskie. Wybór głośnego, ale i trudnego tematu świadczy o wielkim wyczuciu potrzeb widowni. Umiejętna gra z konwencją dramatu sądowego dowodzi dramaturgicznego nerwu Holoubka, a rola Piotra Trojana to majstersztyk.

Polityka 52.2020 (3293) z dnia 20.12.2020; Afisz. Podsumowania 2020 roku; s. 112

Oryginalny tytuł tekstu: “Filmy – Polska”

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułProf. Inga Iwasiów, literaturoznawczyni, prozaiczka, poetka, o swoim udziale w Strajku Kobiet i języku protestów | Nic nie idzie na marne
Następny artykułMarcin Tybura pokonał Grega Hardy’ego przed czasem na UFC Fight Night 183